Figury z cyklu Tłum tworzone w latach 1986- 1994.
wysokość - 175 cm
szerokość - 55 cm
głębokość - 30 cm
tkanina jutowa, żywica.
Dzieło ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu prezentowane na wystawie stałej w Pawilonie Czterech Kopuł.
Posłuchaj opisu:
Cykl składa się z 26 rzeźb. Przedstawiają stojące, męskie postacie bez głów. Magdalena Abakanowicz swoje postacie odciskała z form. Płótno świeżo nasączone żywicami układała w ich wnętrzu i w ten sposób nadawała mu zaplanowany kształt.
"Znajomość tłumu - tego wielbiącego wodzów, którzy okazali się mordercami mas, który w popłochu tratuje ludzi - może stać się twórczą inspiracją, bo jest ciężarem, od którego trudno się wyzwolić. Tworząc własne nieruchome tłumy, zaklinam te istniejące."
- Magdalena Abakanowicz.
Artystka w latach siedemdziesiątych zmieniła skalę, technikę i tworzywo swych dzieł. Zrealizowała ogromne cykle rzeźb z tkaniny jutowej i żywicy, które określiła mianem - „Alteracje”. Termin alteracja oznacza wzburzenie, niepokój.
I rzeczywiście, obiekty te są zarówno wynikiem przemyśleń autorki nad losem człowieka jak i odbiciem niepokojów egzystencjalnych nas wszystkich. Postacie ludzkie — pozbawione głów, wykonane z szarego płótna workowego ustawione obok siebie w karnych szeregach są symbolami życia człowieka we współczesnej cywilizacji. Dla jednych jest to szary tłum realnego socjalizmu z jego zamknięciem na świat, uniformizacją, totalitarną dyscypliną, dla innych, opis kondycji ludzkiej o uniwersalnym charakterze.
Analiza pracy Tłum, również za pomocą skanu, pozwoli poszerzyć kontekst rozważań nad kondycją ludzką w ogóle oraz pokazać w jaki sposób użyte przez artystkę środki plastyczne uwypuklają egzystencjalny problem zawarty w tytule dzieła.